
Ik hou erg van spreekwoorden en gezegden, ik vind het leuk ze te gebruiken, uit te zoeken waar ze vandaan komen en wat ze betekenen, heb ik altijd al gehad.
Pas kwam er bij ons aan de keukentafel één voorbij waar ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord had, hij werd genoemd door een voetbalverslaggever:
“Die wedstrijd ging om des keizers baard”.
Wie zit er in jouw bus?
Als ik mensen coach zeg ik wel eens: “Vergelijk je leven eens met een bus, wie zit er aan het stuur in jouw bus?
Heb jij zelf de regie in jouw leven, bepaal jij welke kant je opgaat of hang je ergens op de achterbank en ben je iedere keer verbaasd waar je nu weer uitgekomen bent?”
En wie zijn de passagiers in jouw bus? Welke mensen wil jij in je leven, in je hart hebben?
Dit kan in de loop van je leven best veranderen, sommige vriendschappen zijn voor even sommigen zijn voor het leven.
Sta er eens bij stil, welke mensen geven jou energie en welke mensen nemen jouw energie?
Mijn bus hoeft niet ramvol te zitten, liever mensen die mij energie geven en het beste met me voor hebben, waarvan ik weet dat we er voor elkaar zijn als we het nodig hebben, mensen waar ik mee kan lachen en mee kan huilen.
Wat mij betreft gaat het in vriendschappen meer om kwaliteit dan om kwantiteit.
Spreekuur
Afgelopen januari was het drie jaar geleden dat ik gestart ben als Inhouse Coach op Unitas mijn oude studentenvereniging.
Toen ik begon had ik geen idee of studenten de stap zouden zetten om naar me toe te komen.
Ik ben begonnen met een wekelijks inloopspreekuur waar ze laagdrempelig binnen kunnen lopen.
Vooral in het begin merkte ik dat dat juist een drempel was, men wilde niet gezien worden op Unitas en al helemaal niet bij mij aan de biertafel mijn “bureau” waar ik wekelijks zit.
Nu is dat inloopspreekuur er alleen om kennis met mij te maken, de sessies doe ik altijd buiten, ik ben wandelcoach.
Mensen kunnen kiezen of ze in de natuur of in de stad willen lopen, meestal is dit in Utrecht maar afgelopen week had ik ook coachsessies bij een bedrijf in Amsterdam.
We hebben een mooie ronde langs de Amstel gelopen, ook weer leuk een hele andere omgeving.
Sessies in Amsterdam
Best heel mooi en bijzonder trouwens, het was voor een bedrijf van twee hele leuke, jonge, ambitieuze powervrouwen die bedacht hebben, wij willen als goed werkgever eens in de drie maanden een wandelcoachsessie aanbieden aan ons personeel en in het kader van goed voor jezelf zorgen, ook aan onszelf.
Als je het mij vraagt een enorme Win-Win want het getuigt van goed werkgeverschap dat je het mentale belang van je personeel belangrijk vindt, het werkt preventief en personeel dat lekker in hun vel zit zal ook beter presteren.
Kracht in kwetsbaarheid
Wat ik ook een heel mooi en krachtig gezegde vind is “Delen is helen”. In mijn beginperiode bij Unitas merkte ik dat studenten nauwelijks met elkaar deelden dat ze met mij gewandeld hadden, de laatste tijd merk ik dat dit echt veranderd is.
Ik krijg steeds vaker te horen, mijn huisgenootje vertelde dat ze met je gelopen heeft, ik hoorde van mijn clubgenoot of dispuutgenoot, dat hij of zij met je gesproken heeft.
Het maakt me heel blij als ik dat hoor, ik denk echt dat “gedeelde smart halve smart” is en dat het fijn is om dingen met elkaar te delen om er dan achter te komen dat we eigenlijk vaak tegen dezelfde dingen aanlopen.
Ten eerste lucht het op als je je hart kunt luchten maar je kunt ook adviezen aan elkaar geven en ervaringen uitwisselen als je dingen met elkaar deelt.
Ook al voelt het misschien soms als zwak om toe te geven dat je niet helemaal lekker gaat op het moment, uiteindelijk zal het ook echt veel lucht en ruimte geven om je hart te luchten.
Ik geloof dat er superveel kracht in kwetsbaarheid zit.
Nu hoef je niet bij de hele wereld je tranen te laten zien, daarom is het goed om je “Bus” zorgvuldig samen te stellen, zelf aan het stuur te zitten te genieten van de reis en af en toe bij de juiste mensen te
“Delen om te kunnen Helen”.
Comments