Relax! Je hoeft geen Chinese Muur te bouwen.

Vorige week mocht ik mee naar Beijing, met mijn lieve Buuf.

Ik ben een enorme “IPB fan”, heerlijk om te vliegen en de wereld te zien.

Een paar dagen head first een andere cultuur in duiken, ik krijg er superveel energie van.

Ik vind het overigens een fascinerende en bijzondere cultuur, Chinezen boeren en rochelen er ongegeneerd en luidruchtig op los. 

Met de bemanning vind ik het altijd gezellig, ze zijn open en spontaan en er een paar dagen deel van uitmaken vind ik iedere keer weer een groot cadeau.

 Ga het doen

 In mijn coaching hoor ik vaak dat mensen dingen willen oppakken, aanpakken, veranderen. 

Ik wil meer sporten, ik wil minder op social media, ik wil meer lezen, zijn dingen die ik voorbij hoor komen.

Ongeveer even vaak hoor ik dat ze het niet doen, dat ze er niet aan beginnen, dat ze lamgeslagen zijn en dat de berg te groot lijkt om te beklimmen.

Ik bespreek dan met ze hoe ze een start kunnen maken, want als je iets (anders) wil is het belangrijk om het simpelweg te gaan DOEN.

Wat heel belangrijk en helpend is in deze, is om klein en rustig te beginnen. 

“Rome is niet in 1 dag gebouwd” en “Hardlopers zijn doodlopers”.

Hoe werkt dat dan in de praktijk? Dat is een vraag die ik ook vaak krijg. 

Veel mensen hebben last van een hoge lat, ze stellen hoge eisen aan zichzelf en zijn dan regelmatig teleurgesteld als niet alles lukt wat ze zich hebben voorgenomen en als ze niet aan alles wat ze voor zichzelf hebben bedacht, kunnen voldoen.

Het stellen van doelen geeft een hele andere, veel positievere mindset.

Dan weer geen extreme torenhoge doelen stellen, maar kleine, concrete, haalbare en heel belangrijk! Meetbare doelen.

 Steen voor steen

 Tijdens de trip naar Beijing zijn we met een deel van de bemanning “op tour” gegaan naar de Chinese Muur.

Wat een immens en enorm indrukwekkend iets is dat zeg.

Zover je kunt kijken, slingert de muur zich door het oneindige landschap, een soort wegen afgewisseld met torens en dat kilometers en kilometerslang.

We hadden onwijs geluk, het was prachtig weer, zonnig, een heerlijk briesje en niet te warm.

Terwijl we daar liepen liet ik het tot me doordringen, al deze stenen, zijn stuk voor stuk door mensen naar boven gesjouwd, oneindig veel mensen, oneindig vele jarenlang.

Als deze mensen van tevoren hadden geweten hoeveel werk het was en hoelang deze muur moest gaan worden, zou de moed ze toch volledig in de schoenen zijn gezonken?

Waarschijnlijk hadden ze overigens niet veel keus en werden ze gedwongen, een beetje research bevestigt dit wel.

De muur is gebouwd door onder anderen krijgsgevangenen, boeren die de belasting niet konden betalen en gedwongen arbeiders uit veroverde gebieden.

De omstandigheden waren ook vaak bar, lange werkdagen, extreme hitte of kou weinig voedsel, gevaarlijke situaties.

De Muur heeft niet voor niets de bijnaam “Het langste kerkhof ter wereld”, dit vanwege het grote aantal arbeiders dat is omgekomen tijdens de bouw.

Waar het ook vaak hapert is dat mensen hun doelen niet concreet maken.

Ze zeggen dan bijvoorbeeld ik wil meer sporten, maar wat is meer?

Meer is voor jou iets anders dan voor mij, om over een topsporter maar niet te spreken.

Begin met te zeggen ik ga 1 keer per week sporten, dus niet gelijk 5 keer. 

(Weet je nog die hardlopers die doodlopers zijn).

Dit is concreet, meetbaar en voor de meeste mensen ook haalbaar.

Als dit je dan gelukt is, sta er dan bij stil, wees er trots op. 

Je successen vieren doet iets met je, dat geeft een geluksgevoel.

Een klus waar nogal wat mensen tegen opzien, omdat het best veel werk is, is kleding uitzoeken en de kast ordenen en opruimen.

Wat ik vaak hoor is dat men dat maar uitstelt en voor zich uitschuift terwijl het toch een dagelijkse bron van ergernis kan zijn zo’n rommelige kast en het dus ook heel veel dagelijks plezier kan opleveren als het lekker op orde is.

Als je deze klus onderverdeelt in kleine(re) concrete, behapbare stukken, bijvoorbeeld vandaag doe ik de T-shirts is het makkelijker eraan te beginnen.

Dan hebben we de hedendaagse struggle van menig persoon, het oneindige scrollen en vastgekleefd zitten aan onze mobiele rakker.

Ik hoor dan: Ik zou minder op m’n telefoon willen zitten en meer lezen, of in plaats daarvan een rondje buiten lopen, zeker nu de avonden weer langer worden is een frisse neus halen weer veel aanlokkelijker.

Maak dit ook concreet, dus niet ik wil meer lezen, maar ik begin met iedere dag 2 pagina’s te lezen.

Niet ik ga meer wandelen maar bijvoorbeeld ik ga 1 keer per week een kwartier lopen.

Als kleine dingen routine worden kun je het uitbreiden.

Dus mensen, wil je het anders? Doe het dan anders. 

Begin, stap voor stap, steen voor steen.

Verdeel je doelen in kleine, behapbare meetbare, concrete brokken.

Ontspan, relativeer en:

Relax! Je hoeft gelukkig geen Chinese Muur te bouwen.